Ostatnio oglądane
Zaloguj się aby zobaczyć listę pozycji
Ulubione
Zaloguj się aby zobaczyć listę pozycji
Leon Wyczółkowski herbu Ślepowron urodził się 24 kwietnia 1852 roku w Hucie Miastkowskiej k. Garwolina. Był synem Mateusza, pochodzącego z drobnej szlachty kupca szkła i Antoniny z Falińskich. W latach 1869–1871 uczył się w warszawskiej Klasie Rysunkowej u Antoniego Kamieńskiego i Rafała Hadziewicza, a w latach 1872–1873 u Wojciecha Gersona, cenionego malarza realisty. Naukę kontynuował w akademii monachijskiej, później w okresie 1877-1879 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych studiując u Jana Matejki. Wybitny reprezentant nurtu realistycznego w polskiej sztuce.
W swojej twórczości próbował przelać na płótno lub papier intensywność barw, mocne światło, głębokie cienie i zmienność przyrody. Malował swobodnie, niewielkimi plamkami barwnymi. Na tematy obrazów wybierał wątki historyczne. Jednak liczne podróże, również zagraniczne skupiły jego zainteresowania wokół przyrody i życia codziennego wsi. Fascynacja japonizującą estetyką, jaką zaszczepił Wyczółkowskiemu znany kolekcjoner Feliks Manggha-Jasieński, znalazła początkowo wyraz w zamiłowaniu do japońskich i chińskich rekwizytów, później w malarstwie (m.in. obraz Japonka). W przypadku grafik Wyczółkowskiego przeważała czarno-biała gama walorowa; w monochromatycznej litografii artysta poszukiwał jakości wyjątkowych, odróżniających ją od malarstwa. Jako twórca piętnastu tek graficznych stał się na polskim gruncie rekordzistą.
Malarz od 1915 roku był żonaty z Franciszką z Panków. Nie posiadał potomstwa. Leon Wyczółkowski zmarł 27 grudnia 1936 r. w Warszawie na zapalenie płuc. Został pochowany 30 grudnia 1936 roku we Wtelnie pod Bydgoszczą, zgodnie z ostatnią wolą.