Wyszukiwanie zaawansowane Wyszukiwanie zaawansowane

Wielka sztuka w małych obrazach

Malarz urodził się 24 czerwca 1860 roku w Imperium Rosyjskim. Początkowo Stanisławski studiował matematykę na Uniwersytecie Warszawskim, a następnie w Cesarskim Instytucie Technicznym w Petersburgu. Naukę malarstwa rozpoczął w warszawskiej pracowni plastycznej, która później dała początek Szkole Sztuk Pięknych, u Wojciecha Gersona. W 1883 zapisał się do Szkoły Sztuk Pięknych w Krakowie. W 1885 roku kontynuował studia w Paryżu u Karola Emila Augusta Duranda. Mieszkając w Paryżu, dużo podróżował, odwiedzając Włochy, Hiszpanię, Szwajcarię, Niemcy, Austrię i wschodnią Galicję. Jego wczesne prace były wystawiane na inauguracji Salon du Champ-de-Mars w Paryżu w 1890 i w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w 1892 roku. W latach 90. XIX w. dużo podróżował, a jego szkicowniki wypełniały rysunki z Berlina , Drezna, Prag, Krakowa i różnych miejsc na Ukrainie. Wspólnie z Julianem Fałatem namalował pejzażowe fragmenty „Przeprawy armii napoleońskiej przez Berezynę”, panoramę pędzla Wojciecha Kossaka.


Wielka sztuka w małych obrazach

"Ule"


W 1897 roku zainicjował i współorganizował Oddzielną Wystawę Malarstwa i Rzeźby w krakowskich Sukiennicach. W tym samym roku został nauczycielem malarstwa pejzażowego w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie, a w 1906 – po podniesieniu szkoły do rangi akademii w 1900 – otrzymał tytuł profesora zwyczajnego i wykładał także w Prywatnej Szkole Malarstwa i Rysunku Teodora Axentowicza dla kobiet oraz w Szkole Artystycznej dla Kobiet im. Teofili Certowicz w Krakowie. W 1897 roku był współzałożycielem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka" w Krakowie. Później został wiceprezesem, a w końcu prezesem tego towarzystwa i pokazywał swoje prace na licznych wystawach przez nie organizowanych. W 1898 roku został członkiem Secesji Wiedeńskiej. W 1901 roku został członkiem-założycielem Towarzystwa Polskiej Sztuki Użytkowej. Działał w Komitecie Odbudowy Zamku na Wawelu i był zaangażowany w działalność Kabaretu Zielony Balonik.
Po jego śmierci 6 stycznia 1907 roku, w listopadzie 1907 roku w Pałacu Sztuki krakowskie Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych otworzyło dwie wystawy, na jednej pokazano 154 obrazów olejnych artysty, a także rysunki i akwarele, a na drugiej prace jego licznych i wybitnych uczniów. Stanisławski został pochowany z honorami na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.  



Zdjęcia: Wikipedia

24/06/2023

Malarstwo dawne

keyboard_arrow_up