„Złoty” mistrz symbolizmu

Sztuka Gustava Klimta, austriackiego malarza symbolisty z przełomu XIX i XX wieku, to fascynująca podróż w świat piękna, symbolizmu i ekstrawagancji. Jego prace są niezapomnianym połączeniem formy, koloru i symboliki, które wciąż zachwycają i inspirują miłośników sztuki na całym świecie.

Gustav Klimt urodził się w 1862 roku w Baumgarten pod Wiedniem i był jednym z najważniejszych przedstawicieli secesji wiedeńskiej. Jego matka, Anna Klimt (z domu Finster), miała niezrealizowaną ambicję zostania muzykiem estradowym. Jego ojciec, Ernst Klimt Starszy, pochodzący z Czech, był złotnikiem. Wszyscy trzej synowie (artysta miał sześcioro rodzeństwa) wcześnie wykazali talent artystyczny. Klimt żył w biedzie, uczęszczając do wiedeńskiej Kunstgewerbeschule, gdzie studiował malarstwo architektoniczne od 1876 do 1883 roku. Jego mistrzem był malarz historyczny Hans Makart. Klimt rozpoczął karierę zawodową od malowania fresków i sufitów we wnętrzach dużych budynków użyteczności publicznej przy Ringstraße, w tym od udanego cyklu „Alegorii i emblematów”.

Gustav Klimt

Jego twórczość rozwijała się w okresie burzliwych przemian społecznych, kulturowych i artystycznych. Wiedeń tamtych czasów był miejscem, gdzie sztuka i myśl filozoficzna łączyły się, co wywarło ogromny wpływ na dzieła Klimta. Najbardziej charakterystycznym elementem twórczości Klimta jest stosowanie złota. Jego prace, takie jak słynny portret "Pocałunek" czy "Adele Bloch-Bauer I", emanują bogactwem i luksusem. Klimt był nie tylko malarzem, ale również założycielem grupy artystycznej "Secesja", która propagowała ideały sztuki użytkowej i nowoczesnego wzornictwa. Jego podejście do tematu kobiecego piękna było rewolucyjne i przełamujące konwencje tamtego okresu. Portrety kobiet emanują siłą i niezależnością, co w tamtych czasach było śmiałym wyborem artystycznym.

W 1888 roku Gustav Klimt otrzymał od cesarza Franciszka Józefa I Austrii Złoty Order Zasługi za zasługi dla malowideł ściennych namalowanych w Burgtheater w Wiedniu. W 1892 roku zmarli ojciec i brat artysty Ernst, a on musiał wziąć na siebie odpowiedzialność finansową za rodzinę ojca i brata. Tragedie wpłynęły także na jego wizję artystyczną i wkrótce zaczął zmierzać w kierunku nowego, osobistego stylu.

"Adele Bloch-Bauer I"

Na początku lat 90. XIX wieku Klimt poznał austriacką projektantkę mody Emilie Louise Flöge, która miała była jego towarzyszką do końca życia. Oboje związani byli z wiedeńskim środowiskiem artystycznym, co jeszcze bardziej zbliżyło ich do siebie. Choć nie ma jednoznacznych dowodów na to, czy Gustav Klimt i Emilie Flöge byli tylko przyjaciółmi, czy również kochankami, ich relacja była niezwykle bliska i intymna. Flöge była nie tylko muzą Klimta, ale także wpływała na jego twórczość, stając się nieodłącznym elementem jego życia i świata artystycznego. Emilie Louise Flöge często była obecna na płótnach Klimta. Klimt i Flöge podróżowali razem, czerpiąc inspirację z różnych kultur i sztuk. Ich wspólna podróż życiowa była nie tylko artystyczną ekspedycją, lecz także czasem, który umacniał ich związek i tworzył niezapomniane wspomnienia. Emilie Louise Flöge była u boku Klimta aż do jego śmierci w 1918 roku. Po jego odejściu kontynuowała pracę w dziedzinie mody, ale również wspierała dziedzictwo artystyczne malarza. Jej wkład w promocję dzieł Klimta i pielęgnowanie jego pamięci przetrwały przez wiele lat.

"Idylle"

W 1911 roku jego obraz „Śmierć i życie” otrzymał pierwszą nagrodę na Wystawie Światowej w Rzymie. W 1915 roku zmarła Anna, jego matka. Klimt zmarł trzy lata później w Wiedniu 6 lutego 1918 roku po udarze i zapaleniu płuc spowodowanym światową epidemią grypy. Został pochowany na cmentarzu Hietzinger w Hietzing w Wiedniu. Wiele jego obrazów pozostało niedokończonych.

Sztuka Gustava Klimta to nie tylko estetyczna uczta dla oczu, ale również podróż w głąb ludzkiego bytu, symboliki i emocji. Dzisiaj, kiedy prace Klimta wciąż zachwycają i inspirują, możemy docenić jego wyjątkowy wkład w historię sztuki.  

Zdjęcia: Wikipedia