8 lipca 1946 roku zmarł jeden z najważniejszych polskich malarzy.

Józef Mehoffer urodził się 19 marca 1969 roku w Ropczycach. Dziadek artysty, Joseph Edler von Mehoffer był synem nobilitowanego na Morawach Ignaza Edlera von Mehoffera i Marie Rosalie Hauer, który osiadł w Galicji około 1808 roku. Był publicystą, pisarzem i galicyjskim cesarsko-królewskim urzędnikiem. Ojciec, Wilhelm Mehoffer, był radcą Sądu Krajowego. Został pierwszym starostą powiatu ropczyckiego, a później sprawował funkcje prezesa Sądu Powiatowego. Matka, Aldona z domu Polikowska, zajmowała się wychowaniem pięciu synów: trzech starszych od Józefa oraz najmłodsWilhelma. Mieszkali w Ropczycach w dworku przy ulicy Najświętszej Marii Panny 8. Gdy malarz miał roczek, jego ojciec Wilhelm awansował na radcę Sądu Krajowego i rodzina przeprowadziła się do Krakowa. Ojciec zmarł 12 września 1873, kiedy Józef miał zaledwie 4 lata. W 1899 roku Mehoffer ożenił się z Jadwigą Janakowską, poznaną pięć lat wcześniej w Paryżu. Miał z nią syna Zbigniewa. Jadwiga skończyła studia malarskie w Monachium. Jadwiga Mehofferowa była częstą bohaterką dzieł męża, pozowała mu między innymi do jednego z jego najsłynniejszych dzieł, „Dziwnego ogrodu”.

"Dziwny ogród"

Studiował malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie u Władysława Łuszczkiewicza, później na Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu i m.in. w Paryżu na Académie Colarossi. Tam Mehoffer zaczął malować portrety, często ludzi o znaczeniu historycznym. Później rozszerzył swoją twórczość o różne techniki, takie jak grafika, witraże, tekstylia, rysunki kredą, akwaforty i ilustracje książkowe. Wykonywał scenografie teatralne, projekty mebli stylizowanych. Najlepsze prace artysty powstały na przełomie wieków, w okresie zwanym Młodą Polską, kiedy sztuka polska osiągnęła rozkwit, żywotność i bogactwo, jakiego nigdy wcześniej nie doświadczyła i nie osiągnęła później. Zyskał międzynarodowe uznanie za witraże w gotyckiej kolegiacie św. Mikołaja we Fryburgu w Szwajcarii, wykonane w latach 1895–1936. Inne jego projekty witrażowe to Kaplica Radziwiłłów w Balicach (1892), Kaplica Grauera w Opawie (1901), Kościół w Jutrosinie (1902), Kaplica św. Wiedeń (1910), katedra we Włocławku (1935–40), katedra w Przemyślu (1940) i kościół w Dębnikach pod Krakowem (1943). W kościele Najświętszego Serca Jezusowego w Turku również znajdują się witraże zaprojektowane przez Mehoffera. W tym samym kościele znajdują się również malowidła ścienne wykonane przez Mehoffera. Józef Mehoffer zajmował się wieloma gatunkami malarstwa i rysunku. Projektował malowidła ścienne i witraże, zwykle asystując przy ich wykonaniu. Pozostawił po sobie obszerny pamiętnik (1891-1897) oraz bogaty zbiór korespondencji. Otrzymał liczne nagrody polskie i zagraniczne. Mehoffer przez całą swoją karierę eksplorował różne media, aby uwzględnić w swoich projektach szereg mediów. Zaprojektował wiele okładek książek, ozdób i plakatów. Mehoffer – poza wszechstronnością w sztuce studyjnej – zasłynął freskami często nawiązującymi do sztuki średniowiecznej. Wielokrotnie współpracował ze Stanisławem Wyspiańskim i Janem Matejką. Był autorem około 500 obrazów sztalugowych oraz rysunków i grafik, a także twórcą grafiki użytkowej, np. Na potrzeby czasopism. Zmarł na gruźlicę w Wadowicach.

Witraż, Katedra we Fryburgu

Zdjęcia: Wikipedia